Tess Gerritsen was interniste, maar heeft haar succesvolle praktijk gelaten voor wat die was, om zich volledig op een schrijverscarrière toe te leggen. Koud bloed is haar derde medische thriller, na Hartslag (1996) en Diagnose : besmet (1998).
Het verhaal speelt zich af in het plattelandsstadje Tranquility (die naam alleen al, daar gaan vreemde dingen gebeuren), waar dokter Claire Elliot, na de dood van haar man en de kwajongensstreken met serieuze gevolgen van haar zoon in hun vroegere woonplaats, rust komt zoeken en een nieuwe dokterspraktijk opent. Van meet af aan is echter duidelijk dat de bewoners van Tranquility een hechte gemeenschap vormen, die weinig tolerant is tegenover buitenstaanders. Er gebeuren voortdurend vreemde, onverklaarbare dingen, culminerend in een bloedige schietpartij op de school van haar zoon. Onze hoofdpersoon gaat op zoek naar de oorzaak van het extreem gewelddadige en agressieve gedrag van de jongeren, maar botst daarbij op een muur van stilzwijgen, roddel, concurrentiestrijd en allerlei plagerijen vanwege de stadsbewoners om haar het leven zuur te maken en haar weer uit het stadje te laten vertrekken. De nadruk ligt niet op het medische aspect, maar wel op het achterhalen van het vreemde gedrag van de stadsbewoners, de rare kuren van een aantal van haar leden, en het zonder aanwijsbare oorzaak optreden van het gewelddadig gedrag van de jongeren.
De geleidelijke opbouw, het toevoegen van telkens weer nieuwe spanningselementen, de theorieën van mogelijke oorzaken die dan toch niet de oplossing brengen en de lezer voortdurend op het verkeerde been zetten, zorgen ervoor dat het boek baadt in een dreigende, mysterieuze sfeer. Verwijzingen naar andere horror (Stephen King, het plaatselijke hotel heet het Bateshotel ('Psycho') en zinnetjes als "het is weer begonnen" drijven het griezelgehalte op. [Patrick Bruneel] Verberg tekst

Na de dood van haar man gaat een Amerikaanse huisarts met haar 14-jarige zoon in het kleine stadje Tranquility in het noorden van het land wonen. Zij worden bepaald niet met open armen ontvangen: patiënten gaan naar artsen in andere plaatsen, klasgenoten laten de jongen links liggen. Totdat de plaatselijke jeugd ineens erg agressief en gewelddadig wordt; er vallen zelfs doden en gewonden. Een aardig, met vaart geschreven verhaal, waarin de spanning stukje bij beetje wordt opgevoerd. Af en toe doet het wat onwerkelijk aan, de hoofdpersoon is soms wel wat erg goed in haar vak, maar de sfeertekening is heel aannemelijk. Paperback, vrij kleine druk.