Rijmsoep is een echt Roald Dahl-boek, met tekeningen van zijn vaste illustrator Quentin Blake. Dahl beschrijft in vijftien rijmende verhaaltjes verschillende personages, die volgens de achterflap ‘echte helden’ zijn. Zo dicht hij over een dominee, die bij ‘een preutse oude vrijster’ onder haar rok grabbelt. Maar de vrijster is hier niet van gediend, en ‘"Sorry!” riep dominee. / “In de haast / grabbelde ik / er even naast!”’. Je mag zelf uitmaken wie hier de held is.
Op de pagina ernaast staat een klein gedichtje dat over ongeveer hetzelfde onderwerp gaat. De held hier is ‘een kleine man met zeven vrouwen’ die laat weten dat hij met zeven vrouwen veel meer pret heeft dan met een. Het onderwerp seks is favoriet in Rijmsoep. Of het nu de vrouw is van een rijke lord of de gymjuf, de personages die Roald Dahl opvoert zijn allemaal wel te porren voor een seksueel uitstapje. Dahl beschrijft hun belevenissen met fantasie en humor. De juf geeft aan haar leerling Karel bijvoorbeeld ‘bijles’: ‘Ze pakte me hier en ze pakte me daar, / ze pakte me overal beet, zowaar.’
Iets anders wat opvalt, is dat Dahl graag over rijke mensen schrijft en ze het liefst ook nog belachelijk maakt. Daarnaast is hij er goed in om van een gruwelijke gebeurtenis een grap te maken, zoals in het verhaal over Hans en Grietje. Dahl doet net alsof zijn versie van het sprookje minder gruwelijk is dan die van de gebroeders Grimm, maar het tegendeel is natuurlijk waar. Verder laat Dahl soms kritiek op de maatschappij horen. In ‘Aladdin en wonderlamp’ zegt hij bijvoorbeeld dat ‘de industrieel en zakenman’ altijd een ander het vuile werk laten opknappen.
Langere gedichten worden afgewisseld met korte gedichtjes waarin één bepaald punt wordt gemaakt. Sommige zijn wat flauw en lijken losse krabbels uit een oud aantekeningenboek. Een voorbeeld hiervan is ‘Contramine’: '"Iene, Martine, Contramine, / hoe staat je tuintje erbij?” / “Ik woon net in een torenflat, / dus vraag dat niet aan mij.”’ Maar het boek eindigt met een veelbelovende knipoog aan de lezer, na het verhaal over djinn Aladdin, die met zijn magie de mensheid betovert: ‘Wie weet verschijnt hij ’n volgend maal / en maakt jou bij toverslag geniaal.’
Sommige verhaaltjes hadden wat korter gekund en worden een beetje saai, zoals ‘De schildpad en de haas’. De stijl is luchtig en toegankelijk. De regels rijmen niet altijd even soepel, maar dat ligt mogelijk ook aan de vertaling uit het Engels. Maar voor ieder groot kind is Roald Dahls Rijmsoep een genot om te lezen én om voor te lezen. [Wilke de Braal] Verberg tekst

De vijftien bekende hilarische rijmverhalen uit deze bundel zijn nu uitgegeven in een handzaam formaat. Veel van de no-nonsense rijmen zijn erg leuk voor kinderen, maar enkele seksueel getinte rijmen zijn meer afgestemd op volwassenen. Fraai zijn de lange sprookjesgedichten die doorspekt zijn met veel humor. Deze sprookjesrijmen zijn gebaseerd op bekende sprookjes als Hans en Grietje, Ali Baba en Aladin. Sommige rijmen laten zich goed voorlezen aan kinderen van de bovenbouw van het basisonderwijs. De lengte van de rijmen varieert van vier regels tot twaalf pagina’s. De unieke, humoristische zwart-witillustraties van Quentin Blake behoeven geen toelichting, voegen veel toe en vormen zo een onmiskenbare eenheid met de rijmen. Het rood met roze omslag is in de stijl van de reeks herdrukken van Dahls boeken. Voor kinderen vanaf ca. 11 jaar en volwassenen.

In dit boek figureren heel wat bekende figuren, die hun strepen al lang verdiend hebben in andere verhalen, sprookjes of vertellingen. Wie kent er niet het verhaal van ‘De nieuwe kleren van de keizer’ of ‘Ali Baba en de veertig rovers’? Roald Dahl zou Roald Dahl echter niet zijn als hij niet aan elk verhaal een bijzondere wending gaf. De basiselementen blijven behouden, maar vaak lopen ze net iets anders af of krijg je een heel andere invalshoek voorgeschoteld. In ‘De nieuwe kleren van de keizer’ gaat de keizer in zijn nieuwe pak skiën. Hij is, net zoals in het sprookje, uiteraard helemaal naakt. Al vlug is hij helemaal bevroren en jubelt het hele land blij: Nu zijn we eindelijk vorstvrij! Zo bewerkte Dahl nog een tiental verhalen. Hij zette ze op rijm en wisselde de verhalen vervolgens af met enkele nonsensgedichten. Quentin Blake is uiteraard ook weer van de partij. De illustraties passen perfect bij de sfeer en de tekst. Omdat de inhoud heel gevarieerd is, vaak bizar, maar ook grappig, ondeugend en vooral fantastisch, is het moeilijk om voor dit boek een leeftijdscategorie te bepalen. Voor jonge lezers gaat de humor wat verloren. Eigenlijk zullen het vooral volwassenen zijn die zich volop zullen vermaken met de goede vondsten van de auteur. Zoals het op de omslag vermeld staat: ‘Pas op! Gevaarlijk leesvoer’. Een mooi boek voor de liefhebbers van Roald Dahl en Quentin Blake, met een zeer aantrekkelijke prijs.

Verberg tekst