Rindert Kromhout schreef al eerder boeken over deze verschrikkelijke tweeling. Daden uit hun verleden worden hier niet opgerakeld, maar een feit is wel dat het gezin moet emigreren naar Spanje. De ouders plannen voor onderweg een zoektocht op een eilandje. Op de boot vindt papa 'toevallig' tussen een boek een schatkaart. De kaart van Isla Gemini toont tweelingheuvels, een aantal wegen en bossen, maar vooral ook een kruisje. De ogen van Ellie en Nellie beginnen op slag te glinsteren. Geld! Goud! Rijk! Eenmaal op het eiland begint papa 'hout te sprokkelen' (lees: de aanwijzingen op te hangen). De kinderen zijn ondertussen alleen en omdat er geen kinderen zijn om te pesten, beginnen ze aan de dieren: een schildpad ondersteboven gooien, een konijnenhol barricaderen, een vogelnest vernielen... De tweeling deinst nergens voor terug. Wat zij niet in de gaten hebben, maar de lezer wel, is dat een tweelingdier hen telkens bespiedt. Natuurlijk vindt de tweeling de kist, maar de dieren nemen wraak en sluiten de meisjes op in een tunnel. De kapitein van de boot, die nog ooit dierentemmer is geweest, moet tussenbeide komen en verdient de inhoud van de koffer, die de ouders voor hun dochters hadden voorzien. De man geeft de ouders ook nog tips om hun dochters te "temmen". Iets voor in Spanje allicht, in een volgend boek.
Ellie en Nellie op het onbewoonde eiland is een vrij kort verhaal. De tekst zit gevangen in een geschetste rechthoek die flink wat kleiner is dan het blad. Lezers vanaf zeven jaar kunnen dit verhaal aan, maar leestechnisch is wel een sterke lezer van zeven nodig (AVI 7!). Het hele boek is één belevenis van de tweeling en dat maakt dat er nauwelijks een evolutie merkbaar is in de personages. Wel een beetje jammer. Maar ook in het volgende deel zullen Erge Ellie en Nare Nellie nog Erg en Naar moeten zijn...
De tekeningen van Annemarie van Haeringen zijn met vrij snelle zwarte lijnen getekend, soms woest zoals de zussen zelf, hier en daar ingekleurd met grijze vlekken. Voor de schatkaart zorgde Alex de Wolf en voor de briefjes die papa ophing op het eiland krijg je een handgeschreven versie van de auteur. De hardcover met een gekleurde tekening van de zusjes, rug aan rug in hun roze jurkjes, omringd door zwarte enge vormen, doet een spannend verhaal vermoeden.
Kromhout zorgde voor veel vaart in de 16 hoofdstukjes van het verhaal, ook voor enkele gniffellachjes, maar vooral voor plaatsvervangende schaamte bij de lezer. Ook de lezer van zeven vindt dat de gemene streken van Ellie en Nellie de spuigaten uitlopen. En dat wil best wat zeggen... [Bieke Verlinden] Verberg tekst

Nieuw avontuur over de naarste tweeling van Nederland. Het gezin is verhuisd naar Spanje. Op een onbewoond eiland ligt een schat verborgen. De hebberigheid van de tweeling Ellie en Nellie kent geen grenzen en samen met pappa gaan ze op zoek. Handgeschreven briefjes geven aanwijzingen. Mensen zijn er niet, maar gelukkig valt er in het dierenrijk ook veel te pesten. Deze dierenpesterij krijgt echter wel een staartje bij het vinden van de schat. Humoristisch geschreven avonturenverhaal in de trant van de vijf eerdere boeken over de onuitstaanbare Ellie en Nellie. Die onuitstaanbaarheid is wederom trefzeker verwoord. Deze uitgave is iets omvangrijker dan de eerdere boeken en vereist een hoger leesniveau. De zwierigheid van de tekst is ook terug te vinden in de zwart-witillustraties. Elke pagina heeft een quasi-slordig kader. Vier van de vijf boeken over deze nare tweeling zijn gebundeld in ‘De hele erge Ellie en nare Nellie’*. Eerdere delen werden getipt of bekroond door de Nederlandse Kinderjury. Ongecompliceerd leesplezier voor kinderen vanaf ca. 8 jaar. Verberg tekst

Omdat Ellie en Nellie zo’n vreselijke pestkinderen zijn, verhuist de hele familie naar Spanje, waar ze opnieuw kunnen beginnen. Ellie en Nellie hebben het echter zo niet begrepen, en dromen er al van Spaanse kinderen te pesten. Onderweg op de boot ontdekt vader een schatkaart: op het Tweelingeiland zou een schat verborgen zijn. Ze varen met hun vader ernaar toe en gaan op zoek. Dat is uitermate saai, en dus plagen ze de dieren: ze leggen een schildpad op haar rug, stoppen stenen in het konijnenhol, vangen een wrattenzwijn en een papegaai en rollen ze op in hun jurkjes. Ondertussen gaat de zoektocht verder. Uiteindelijk vinden ze de schatkist in een donkere grot. Maar hoe raken ze nu van het eiland af? Want de dieren, die ze eerder op de dag gepest hebben, zijn uit op wraak, en sluiten beide uitgangen van de grot af. Zo krijgen Ellie en Nellie een koekje van eigen deeg. Of ze hun lesje geleerd hebben is maar zeer de vraag. De verhalen over Ellie en Nellie zijn altijd grappig. De boeken zijn bovendien spannend, en de de vele, luchtige dialogen geven het verhaal vaart. De auteur schetst de tweeling ten voeten uit: van overdreven superlief naar volwassenen tot supergemeen naar zwakkeren (in dit geval dieren). Het taalgebruik is eenvoudig, helder en direct. De bladspiegel is nergens overladen: de omkaderde tekst bestaat uit korte zinnen en wordt voortdurend afgewisseld met grappige wit-zwarttekeningen van Annemarie van Haeringen. Dit blijft fun.

Verberg tekst