Besprekingen
Libris
Adriaan van Dis, Ik kom terug (Atlas/Contact)
Eerlijk moederboek
Het is vergeefs zoeken op de Libris-shortlist naar Jeroen Brouwers en Het hout, zowat het meest bejubelde boek van het voorbije jaar. Een pijnlijke en ongeloofwaardige omissie van de jury. Daarmee is Adriaan van Dis (68) de pater familias van deze shortlist met Ik kom terug. Zal hij zijn medegenomineerden allemaal in zijn immer gladgestreken zak steken?
Zijn roman over de geaccidenteerde relatie met zijn moeder werd uitbundig onthaald in de Nederlandse pers. De laatste vijftien jaar van haar leven kreeg Van Dis 'een geweldige hekel' aan zijn verwekster. Ook omdat ze zich verloor in esoterie en haar geheimen behendig op de knip hield. Toch pelde hij haar stugheid af. Pas wanneer ze over haar traumatiserende detentiejaren in een Jappenkamp praat, breekt de dijk.
Op basis van bijna journalistieke gesprekken maakt Van Dis een volwaardige roman van Ik kom terug. "Het is precies de precieuze beschr…Lees verder
'Ik durf nu te zeggen dat ik een gelovig mens ben'
In Monte Carlo doet Peter Terrin het wedervaren uit de doeken van Jack Preston, monteur bij het Lotus formule 1-team, die bij een spectaculair ongeval net voor de start van de Grand Prix van Monaco in mei 1968 leven en carrière redt van het wereldbefaamde Franse filmsterretje Deedee. Ze komt er zonder schram van af, in tegenstelling tot de levenslang door het vuur verminkte Preston, die na een herstelperiode in een ziekenhuis in Nice terugkeert naar zijn vrouw in Aldstead, klaar voor een teken van Deedees dankbaarheid en de bekendheid die zijn deel zal worden.
In korte hoofdstukken, soms minder dan een bladzijde lang, voert Terrin de lezer mee naar het Monte Carlo én het Engelse platteland van de late jaren zestig van de twintigste eeuw, maar weet hij bovenal ten diepste door te dringen in de geest van een eenvoudig man die bij toeval een heldendaad verricht en droomt van een nieuw leven.
Monte Carlo is een voor jouw doen erg veelkleurig boek geworden, geschreven in e…Lees verder
Ik durf nu te zeggen dat ik een gelovig mens ben
In Monte Carlo doet Peter Terrin het wedervaren uit de doeken van Jack Preston, monteur bij het Lotus formule 1-team, die bij een spectaculair ongeval net voor de start van de Grand Prix van Monaco in mei 1968 leven en carrière redt van het wereldbefaamde Franse filmsterretje Deedee. Ze komt er zonder schram van af, in tegenstelling tot de levenslang door het vuur verminkte Preston, die na een herstelperiode in een ziekenhuis in Nice terugkeert naar zijn vrouw in Aldstead, klaar voor een teken van Deedees dankbaarheid en de bekendheid die zijn deel zal worden.
In korte hoofdstukken, soms minder dan een bladzijde lang, voert Terrin de lezer mee naar het Monte Carlo én het Engelse platteland van de late jaren zestig van de twintigste eeuw, maar weet hij bovenal ten diepste door te dringen in de geest van een eenvoudig man die bij toeval een heldendaad verricht en droomt van een nieuw leven.
Monte Carlo is een voor jouw doen erg veelkleurig boek geworden, geschreven in e…Lees verder
Doorbreek het GLAZEN PLAFOND!
De jury van de Librisprijs 2015 heeft haar rapport aangegrepen om een State of the Union over het boekenvak te maken. De val van boekhandelketen Polare, de 'ontlezing' en de digitalisering worden aan de debetkant gezet; aan de creditkant zorgen meer mediabelangstelling, stabilisering van de boekhandel en een hernieuwde belangstelling voor het papieren boek voor het broodnodige evenwicht, aldus de jury. Misschien omdat een juryrapport toch eigenlijk over de stand van zaken in de literatuur moet gaan eindigt het met het inzicht dat de literaire oogst van 2014 wemelt van de 'jonge vrouwen die alle ramen en deuren opengooien en de wereld onverschrokken tegemoet treden'. De 'literaire toekomst van Nederland'(sic, hoewel ook Vlaamse auteurs naar de prijs meedingen, red.) zal 'vrouwelijk' zijn, meent de jury.
Een opmerkelijke conclusie die opzettelijk afstand neemt van de traditie van de Librisprijs. Want de prijs die dit jaar voor de 22ste keer wordt uitgereikt ging slechts twee ke…Lees verder
Een held wil gezien worden
Foto's Jimmy Kets
Meer dan een halve eeuw is het geleden dat het circuit van Zolder officieel werd geopend, op 19 juni 1963 om precies te zijn. Verschillende formule 1-teams vonden in de jaren daarna de weg naar het circuit voor testritten. Mijnwerkerskinderen uit de buurt die de motoren van de bolides hoorden grommen, kwamen toegesneld om zich te vergapen aan Jim Clark en de andere piloten van het legendarische Britse Team Lotus. De helden van hun tijd die rondjes draaiden midden in de Limburgse bossen. Veiligheidsmaatregelen of afsluitingen waren er amper: wie dat wilde, kon en mocht komen kijken.
In de jaren 70 en 80 werden zelfs tien grote prijzen gereden in Zolder, met winnaars als Niki Lauda, Jackie Stewart, Mario Andretti, Didier Pironi en Michele Alboreto.
Als we bij het circuit aankomen, scheuren sportwagens nog met piepende banden door de zeurende regen. Van brullende motoren is geen sprake. Elektrische auto's zijn het, die wel veel snelheid maken, maar …Lees verder
Een held wil gezien worden
Toon Horsten
Foto's Jimmy Kets
Meer dan een halve eeuw is het geleden dat het circuit van Zolder officieel werd geopend, op 19 juni 1963 om precies te zijn. Verschillende formule 1-teams vonden in de jaren daarna de weg naar het circuit voor testritten. Mijnwerkerskinderen uit de buurt die de motoren van de bolides hoorden grommen, kwamen toegesneld om zich te vergapen aan Jim Clark en de andere piloten van het legendarische Britse Team Lotus. De helden van hun tijd die rondjes draaiden midden in de Limburgse bossen. Veiligheidsmaatregelen of afsluitingen waren er amper: wie dat wilde, kon en mocht komen kijken.
In de jaren 70 en 80 werden zelfs tien grote prijzen gereden in Zolder, met winnaars als Niki Lauda, Jackie Stewart, Mario Andretti, Didier Pironi en Michele Alboreto.
Als we bij het circuit aankomen, scheuren sportwagens nog met piepende banden door de zeurende regen. Van brullende motoren is geen sprake. Elektrische auto's zijn het, die wel veel sn…Lees verder
Omtrent Deedee
'Het vuur is nog geen vuur. Niet echt. Maar de hoogwaardige brandstof die net uit de Lotus is gelekt, is geen vloeistof meer. Deze verandert van gedaante, op dit ogenblik, een brute ommekeer die gepaard gaat met wat sommigen zullen omschrijven als een geblaf, een gemeenplaats, in werkelijkheid het geluid van een reusachtig, naar zuurstof happend beest.'
Monaco, mei 1968. In het prinsdom is de beau monde samengestroomd voor de Grand Prix formule 1. Terwijl de dames en heren hun plaatsen op de tribunes innemen, is Jack Preston, monteur bij Team Lotus, in de weer met plakband. Hij plakt de reclame voor het sigarettenmerk - Golden Leaf, met het beeld van een piraat - op de racewagen af. Plotseling gaat een golf van opwinding door het publiek: Deedee is gearriveerd, een jonge filmster die furore maakt. Achtervolgd door paparazzi bezoekt zij voor de race het startveld. Preston kijkt gefascineerd toe, helemaal in de ban van de starlet. En net als Deedee hem passeert, gebeurt een vr…Lees verder